- piscor
- piscor, ātus, 1, v. dep. n. [piscis], to fish:
ut ante suos hortulos piscarentur,
Cic. Off. 3, 14, 58:piscemur, venemur,
Hor. Ep. 1, 6, 57:animi laxandi causā piscabatur hamo,
Suet. Aug. 83:piscatus est rete aurato,
id. Ner. 30:retia in piscando durantia,
Plin. 19, 1, 2, § 15:vado piscari,
Vulg. Johan. 21, 3.—Prov.:piscari in aëre,
to give one's self useless trouble, to labor in vain, Plaut. As. 1, 1, 86: piscari aureo hamo, to risk more than the game is worth:minima commoda non minimo sectantis discrimine similes aiebat esse aureo hamo piscantibus, cujus abrupti damnum nullā capturā pensari potest,
Suet. Aug. 25 fin.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.